Wyobrażałam sobie prostytutki jak kobiety z czarnej scenerii miasta — piękne wulgarnością, anonimowe reprezentantki obcości. Widoczne wśród strumienia tłumu, lecz sprytnie porozpraszane w architektonicznym bezładzie; w obcisłych spódnicach, bardziej seksownych niż dopasowanych.
Sylwia nie mieściła się w tym portrecie. Związane włosy, twarz niezapadająca w pamięć, bezpłciowa bluzka, na nogach dżinsy z second-handu o startych nogawkach. Trudno było uwierzyć, że ta sama dziewczyna zabawiała się ze sobą przed kamerką na zagranicznych stronach pornograficznych.
